29 Αυγ 2013

"Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ", το βιβλίο του Σπύρου Αντωνίου, 1986


"Η ΛΑΡΚΟ αφορά την αξιοποίηση ενός στρατηγικής σημασίας μετάλλου, του Νικέλιου, που μέχρι σήμερα τίποτα δεν πρόσφερε στη χώρα μας, εκτός από χρέη και ζημιές, τις οποίες επιβαρύνεται ο λαός μας. Χρησιμοποιήθηκε απλά και μόνο για εξυπηρέτηση ξένων κύρια συμφερόντων, αφού το πολύτιμο αυτό μέταλλο τροφοδοτεί αποκλειστικά τα Δυτικοευρωπαικά μονοπώλια Χάλυβα."

..." Η ΛΑΡΚΟ και η ΕΛΣΙ μπορούν να σωθούν, αρκεί αυτό που παράγουν να ΑΝΤΑΜΩΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΕΙΑ ΤΗς ΚΡΟΥΠ. Μιλάμε για καθετοποίηση της παραγωγής, που θα αξιοποιεί το Σιδηρονικέλιο και το Σιδηροχρώμιο με τη μονάδα του Ανοξείδωτου Χάλυβα, την προοπτική ανάπτυξης της Μεταλλοτεχνίας και εξυγίανσης του κλάδου της Σιδηροβιομηχανίας, με ταυτόχρονη αξιοποίηση στο μέγιστο δυνατό όλων των εγκαταστάσεων που υπάρχουν σήμερα στη χώρα μας"...

Αποσπάσματα από την ΕΙΣΑΓΩΓΗ του βιβλίου "Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ", του φίλου, μηχανικού μεταλλείων - μεταλλουργού, Σπύρου Αντωνίου, το οποίο κυκλοφόρησε στη Λαμία πριν εικοσιεφτά περίπου χρόνια, το 1986

Το περιεχόμενο του βιβλίου είναι επίκαιρο και σήμερα και το συμπέρασμα είναι ότι δεν άλλαξαν πολλά πράγματα από τότε. Οι πολιτικές είναι ίδιες, ποτέ δεν υπήρχε εθνική πολιτική αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου και κάθε φορά το πρόβλημα συνδέονταν με τα διεθνή συμφέροντα των μονοπωλίων του κλάδου, με πρόσχημα την τιμή του νικελίου στο χρηματιστήριο του Λονδίνου χωρίς άλλα κριτήρια

Ίσως θα ήταν φρόνιμο - και στα πλαίσια της αειφορίας - να μην σπαταλήσουμε άλλο τα αποθέματα του σιδηρονικελίου στη χώρα μας, μέχρι να υπάρξουν οι προυποθέσεις μιας βιώσιμης εκμετάλλευσης σε μικρότερη κλίμακα με δυνατότητα καθετοποίησης της παραγωγής και κάλυψης των εθνικών αναγκών σε προιόντα σιδηροβιομηχανίας, παρέχοντας τη δυνατότητα της βιώσιμης διαχείρισης του περιβάλλοντος και των άλλων φυσικών και οικονομικών πόρων (νερού, αέρα, ενέργειας κλπ)

23 Φεβ 2013

Η σκουριά στη θάλασσα!!!

Εμείς αντιγράφουμε από το CISD στο http://citizensinspectorate.blogspot.gr/2013/02/blog-post_23.html
και αυτοί ...
[Αντιγράφουμε από το ΠΟΝΤΙΚΙ] http://topontiki.gr/article/48696/I-skouria-sti-thalassa

Μια εντέχνως υποφωτισμένη πτυχή της ιδιωτικοποίησης της ΛΑΡΚΟ παρουσιάζει το «Πράσινο Ποντίκι» Φεβρουαρίου αφού, εκτός από το σπάσιμο σε «καλή» και «κακή» εταιρεία, η «καυτή πατάτα» για την κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ είναι το τι θα κάνουν με την επικίνδυνη ΛΑΡΚΟ.

Και ο χαρακτηρισμός επικίνδυνη αφορά την απόρριψη 1 εκατομμυρίου τόνων σκουριάς τον χρόνο στον Βόρειο Ευβοϊκό, απόρριψη που γίνεται κατά παράβαση εθνικών και ευρωπαϊκών νόμων.

Όπως επισημαίνεται στο ρεπορτάζ, η απόρριψη των τοξικών αποβλήτων πραγματοποιείται εδώ και πολλά χρόνια με την υπογραφή Υπουργικών Αποφάσεων, η ισχύς της τελευταίας εκ των οποίων λήγει μέσα στον μήνα.

Κυβέρνηση και ΤΑΙΠΕΔ, για να μπορέσουν να πουλήσουν τη ΛΑΡΚΟ, θα δώσουν άραγε ως μπόνους στους επίδοξους επενδυτές και τη διαρκή καταστροφή του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας;


Στο πλαίσιο των δράσεων του CISD προετοιμάζεται παρέμβαση προς το ΤΑΙΠΕΔ και το αρμόδιο Υπουργείο προκειμένου να ενημερωθεί ο πολίτης σχετικά με:

Την πρόοδο υλοποίησης Σχεδίου Συμμόρφωσης που έχει επιβληθεί στη ΛΑΡΚΟ από την Ειδική Γραμματεία Επιθεώρησης Περιβάλλοντος & Ενέργειας του ΥΠΕΚΑ
Τη συμμόρφωση της εταιρείας στην τελευταία απόφαση παράτασης απόρριψης της σκουριάς της ΛΑΡΚΟ στον Ευβοϊκό, Ιούνιος 2012, (επί εποχής Υπηρεσιακής Κυβέρνησης, Υπουργού Γρ. Τσάλτα), σύμφωνα με την οποία εντός οκτώ μηνών η εταιρεία όφειλε να έχει θέσει σε λειτουργία το πρώτο κύταρο της αδειοδτημένης εγκατάστασης χερσαίας απόθεσης σκουριάς στη θέση ΛΙΑΒΔΑ, προκειμένου να μεταφέρει πλέον εκεί την σκουριά... Σημειώνεται ότι εντός του Φεβρουαρίου 2013 λήγει η ισχύς της σχετικής απόφασης !

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ:

http://issuu.com/cisdissuu/docs/11.09.20_2226______-________________________?mode=window&viewMode=singlePage

14 Ιαν 2013

ATALANTI HILLS ή εναλλακτικές μορφές βιώσιμης ευημερίας;

Διαβάσαμε πρόσφατα σε τοπική εφημερίδα δηλώσεις του δημάρχου του Δήμου Λοκρών για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η φερόμενη ως μεγάλη τουριστική επένδυση στον Έξαρχο της Αταλάντης. Είναι κρίμα σήμερα αυτοδιοικητικοί να μην λένε τα πράγματα με το όνομά τους και να αφήνουν υπονοούμενα πετώντας λάσπη και μιλώντας γενικά για εκπροσώπους «διαφόρων συμφερόντων και ανοιχτοπαλάμηδες που ανέμεναν την καταβολή «ιταλικού» φόρου και όταν είδαν ότι δεν εύρισκαν ανταπόκριση προσέφυγαν οι ίδιοι ή τα φερέφωνά τους σε ακυρωτικούς μηχανισμούς». Περιμένουμε να μας πουν σε ποιους και για ποιό πράγμα αναφέρονται.

Ως Οικολόγοι Πράσινοι δεν σταματήσαμε να προβάλουμε τις θέσεις μας για ένα άλλο μοντέλο βιώσιμης περιφερειακής, πολυκεντρικής, ήπιας ευημερίας. Αν δεν το κάναμε, θα έλεγαν κάποιοι ότι υποκρινόμαστε και ισορροπούμε ανάμεσα στα συμφέροντα και στις τοπικές ψήφους αρνούμενοι τις βασικές αρχές μας. Ως Οικολόγοι Πράσινοι δεν σταματήσαμε τις προσπάθειες να πείσουμε την κοινωνία ότι αυτό που μας έφερε ως εδώ, δεν είναι απλά μια οικονομική δημοσιονομική κρίση, αλλά μια κρίση συστημική, κοινωνική, μια κρίση αξιών, μια κρίση του μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης, μια βαθειά οικολογική κρίση. Δεν θα σταματήσουμε να τονίζουμε ότι, αν οι επιλογές μας οδηγηθούν στην σπατάλη των φυσικών πόρων, στην έλλειψη σεβασμού στη φύση, στο περιβάλλον και την αειφορία, οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι για το μέλλον.

Είναι γνωστές οι ενστάσεις μας σε ό,τι αφορά στο περιβαλλοντικό και στο ιδιοκτησιακό μέρος της συγκεκριμένης επένδυσης, η οποία “βαφτίζεται” από τους φερόμενους επενδυτές και τους τοπικούς εκπροσώπους τους ως ήπια, αγροτουριστική και οικολογική. Οι τοπικοί ιδιαίτερα παράγοντες θεωρούν ότι, όλοι πρέπει να αποδεχτούμε αυτή τη “βάφτιση”• διαφορετικά δεν θέλουμε το καλό του τόπου και την ανάπτυξη. Πρέπει να την αποδεχτούμε και να ξεχάσουμε την απουσία εναλλακτικού σχεδίου βιώσιμης ανάπτυξης της περιοχής από το κράτος και την αυτοδιοίκηση, τα υδατικά αποθέματα της περιοχής, τις απειλές για ερημοποίηση και το Εθνικό Σχέδιο για την Καταπολέμηση της Απερήμωσης*, τη σπάταλη διαχείριση και την τσιμεντοποίηση της παραγωγικής γης, τον κίνδυνο ανατροπής της φέρουσας ικανότητας, τον δασικό χαρακτήρα της έκτασης και το ιδιοκτησιακό της καθεστώς.

Το φανταστικό παραδείσιο σενάριο του Atalanti Hills δίνει αόριστες υποσχέσεις και προβλέπει για όλους μόνο οφέλη και περιβαλλοντική προστασία χωρίς καμιά ολοκληρωμένη παρουσίαση των επίσημων στοιχείων και των μελετών, με βάση τα οποία προκύπτουν αυτά τα οφέλη. Μοναδικό επιχείρημα των υποστηρικτών της επένδυσης είναι οι θέσεις εργασίας, που πότε τις ανεβάζουν στις οκτώ χιλιάδες, πότε στις επτά και τελευταία τις μείωσαν αρκετά. Μάλιστα υποστηρίζουν ότι θα απαιτήσουν το 50% των θέσεων να είναι από την περιοχή, όταν ξέρουν πολύ καλά πως αυτό δεν στέκει νομικά. Να θυμίσουμε μόνο ότι στην Ισπανία, με 400 γήπεδα γκολφ, η ανεργία ξεπέρασε το 25% πολύ πριν την Ελλάδα

Είναι κρίμα, όταν η Λοκρίδα πράγματι υποφέρει, περισσότερο ίσως από άλλες περιοχές, να μην υπάρχει ένα σχέδιο ανασυγκρότησης της τοπικής οικονομίας και της κοινωνίας, όταν η περιοχή βρίθει από διαλυμένους συνεταιρισμούς, χωρίς να έχουν αποδοθεί ποτέ ευθύνες. Είναι κρίμα να περιμένουμε από τους ξένους και τα απροσδιόριστα κεφάλαια του χρηματιστηριακού μηχανισμού να μας σώσουν σαν να είναι αυτή η μοναδική έγνοιά τους. Είναι κρίμα να μην μπορούμε να διαχειριστούμε μόνοι μας τις τύχες μας και να περιμένουμε κάποιους σωτήρες, που τάζουν «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» προτείνοντας ένα τουριστικό μοντέλο που εφαρμόστηκε και απέτυχε στην Ισπανία και αλλού.

Πέρα από τα παραπάνω, η επένδυση από το ξεκίνημά της αντιμετωπίζει κρίσιμα νομικά θέματα, για την επίλυση των οποίων έχουν εμπλακεί οι αρμόδιες κρατικές νομικές υπηρεσίες. Χαρακτηρίστηκε ως “Βατοπαίδι της Λοκρίδας” και σκάνδαλο. Κι αυτό, γιατί η μεταβίβαση/πώληση έγινε χωρίς να έχει αποσαφηνιστεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς και ο δασικός χαρακτήρας** της έκτασης.

Σε κάθε περίπτωση, η Φθιώτιδα έχει αρκετές ομορφιές και προορισμούς, που έχουν παραμεληθεί. Είναι καλύτερο να αναδειχθούν αυτά και να διευρυνθεί η τουριστική δραστηριότητα σε περισσότερους τομείς και περιοχές, παρά να την στενέψουμε σε "κλειστά μοντέλα", τα οποία θα εκμεταλλεύονται οι ξένες εταιρείες.


* Από την απάντηση της Εθνικής Επιτροπής για την Καταπολέμηση της Απερήμωσης: «…Γενικά η ευρύτερη περιοχή της Αταλάντης χαρακτηρίζεται από μέτριο μέχρι υψηλό κίνδυνο ερημοποίησης. Η πεδινή περιοχή χαρακτηρίζεται κυρίως ως μέτριου κινδύνου, εκτός μιας λωρίδας γης κατά μήκος της θάλασσας με κακώς αποστραγγιζόμενα εδάφη που επηρεάζεται από την διείσδυση στον υδροφορέα υφάλμυρου ύδατος και προκαλεί την αλάτωση των εδαφών και χαρακτηρίζεται ως υψηλού κινδύνου. Η λοφώδης περιοχή με σχετικά αβαθή εδάφη και μεγάλες κλίσεις, με γεωργικές καλλιέργειες ή φυσική βλάστηση, χαρακτηρίζεται κυρίως ως υψηλού κινδύνου».

** Στις συνημμένες φωτογραφίες φαίνεται το σχέδιο/μακέτα της επένδυσης, όπου όλο το βουνό εμφανίζεται γυμνό, χωρίς δέντρα. Αποτυπώνεται ελάχιστο πράσινο σε κάποιες ρεματιές. Δείτε όμως τις φωτογραφίες από το βουνό, το γνωστό σε όλους Χλωμό, το οποίο διακρίνεται από την Εθνική Οδό κοιτάζοντας πάνω από την Αταλάντη.
Δείτε επίσης περισσότερα:
http://gipeda-golf.blogspot.gr/2008/09/15-09-2008-718784056.html
http://gipeda-golf.blogspot.gr/2009/02/blog-post_26.html
http://gipeda-golf.blogspot.gr/2009/03/blog-post_30.html
http://gipeda-golf.blogspot.gr/2011/04/blog-post_29.html